TÜRKİYEDE YÖNETİCİLERE ÖNEMLE DUYDULUR YIKILAN EVLİLİKLER VE ANASIZ BABASIZ KALAN ÇOCUKLARIN ÇIĞLIKLARINA KULAK VERİN

Uyuşturucu Bağımlılığı ve Toplumun Gençlere Yaklaşımı: Türkiye ve Avrupa Ülkeleri Üzerine Kapsamlı Bir Araştırma sadakat medya Tarafından yapılmıştır Uyuşturucu bağımlılığı, özellikle genç yaşlarda bireylerin hayatını tehdit eden küresel bir krizdir. Türkiye’de bu sorun, hem hukuki düzenlemeler hem de toplumsal tutumlarla daha karmaşık bir hal almaktadır. Genç yaşta uyuşturucu kullanan bireyler, bağımlılığın pençesinden kurtulmak için mücadele ederken, toplumsal dışlanma, damgalanma ve yasal yaptırımlarla karşı karşıya kalmaktadır. Avrupa ülkelerinde ise belirli dozlara kadar uyuşturucu kullanımına izin verilmesi, bu sorunun çözümüne yönelik daha farklı bir yaklaşım sunmaktadır. Bu çalışma, Türkiye’de gençlerin uyuşturucu bağımlılığı ile mücadelesini, cezaevine düşen gençlerin yaşadığı sorunları, toplumsal algıyı ve Avrupa ülkelerindeki uygulamaları detaylı bir şekilde ele almayı amaçlamaktadır. Uyuşturucu Kullanımının Gençler Üzerindeki Etkileri Gençlerde Bağımlılık Nedenleri Psikolojik Faktörler: Depresyon, stres, travmalar. Ailevi Problemler: İhmal, şiddet veya ebeveynlerin bağımlılığı. Arkadaş Çevresi: Uyuşturucunun sosyal bir alışkanlık olarak görülmesi. Merak ve Kaçış Arayışı: Zor bir hayatın yarattığı kaçış isteği. Bağımlılığın Getirdiği Riskler Fiziksel ve zihinsel sağlık sorunları (beyin hasarı, depresyon). Eğitim hayatının sonlanması. Suç işleme oranlarında artış ve yasal yaptırımlar. Toplumdan dışlanma ve damgalanma. Türkiye’de Uyuşturucu Kullanımı ve Hukuki Durum Yasal Düzenlemeler Türkiye, uyuşturucu kullanımı ve bulundurmayı ağır cezalara tabi tutmaktadır. Ancak bu cezai yaklaşımlar: Kullanıcıları rehabilitasyona yönlendirmekten ziyade cezaevine göndermektedir. Cezaevine giren gençlerin topluma kazandırılma şansı azalmakta, suç döngüsü devam etmektedir. Cezaevinde Yatan Gençlerin Durumu Uyuşturucu kullandığı için cezaevine giren gençler: Eğitim ve rehabilitasyon imkanlarından yeterince faydalanamamaktadır. Çoğu zaman daha ağır suçlarla tanışarak suç çevresine adapte olmaktadır. Psikolojik destek ve rehabilitasyon eksikliği, tekrar kullanıma yönelmelerine neden olmaktadır. Toplumun Uyuşturucu Bağımlılarına Bakışı: Damgalama ve Dışlanma Uyuşturucu Kullanan Gençlere Yönelik Algılar Türkiye’de toplumun büyük bir kısmı, uyuşturucu kullanan bireyleri: Ahlaksız veya sorumsuz bireyler olarak görmekte. Rehabilitasyona ihtiyaç duyan kişiler olarak değil, cezalandırılması gereken suçlular olarak değerlendirmektedir. Gençler topluma yeniden entegre olmakta zorlanmaktadır. Aile desteği azaldıkça gençlerin tekrar uyuşturucuya yönelmesi kolaylaşmaktadır. İş bulma veya sosyal çevre edinme imkanı kısıtlanmaktadır. Avrupa’daki Uygulamalar: Türkiye için Bir Model Olabilir mi? Avrupa’da Uyuşturucu Kullanımına Yönelik Yaklaşımlar

Birçok Avrupa ülkesi, belirli dozlarda uyuşturucu kullanımına izin vermektedir. Bu yaklaşım: Kullanıcıları suçlu olarak görmek yerine, birer hasta olarak ele alır. Bağımlılığı önlemek için eğitim ve farkındalık çalışmaları yapar. Rehabilitasyon merkezlerini teşvik eder.

Örnek Ülkeler ve Modeller Portekiz: 2001 yılında uyuşturucu kullanımını suç olmaktan çıkararak rehabilitasyona öncelik verdi. Sonuç olarak, uyuşturucu kaynaklı ölümler ve suç oranlarında ciddi bir düşüş gözlemlendi. Hollanda: “Kontrollü kullanım” modeli ile kullanıcıların sağlık hizmetlerine kolayca erişmesini sağlar. Türkiye için Çıkış Yolları Uyuşturucu kullanıcılarını cezaevine göndermek yerine rehabilitasyon merkezlerine yönlendirme. Toplumun bilinçlendirilmesi ve damgalamayı azaltacak kampanyalar. Avrupa’daki örnek modellerden ilham alarak kapsamlı bir uyuşturucuyla mücadele politikası geliştirme. Uyuşturucu bağımlılığı, yalnızca bireysel değil toplumsal bir sorundur. Gençlerin bu karanlık döngüden kurtulabilmesi için: Hukuki Reformlar: Kullanıcıları suçlu yerine tedaviye ihtiyaç duyan bireyler olarak gören bir sistem. Rehabilitasyon Merkezlerinin Yaygınlaştırılması: Psikolojik destek, mesleki eğitim ve sosyal entegrasyon odaklı. Toplumsal Bilinçlendirme: Uyuşturucu bağımlılığına yönelik ön yargıların kırılması ve empati geliştirilmesi. Uluslararası İş Birlikleri: Avrupa’daki başarılı modellerin incelenerek yerel koşullara uyarlanması. Türkiye, gençlerini bağımlılık pençesinden kurtarmak için hem toplumsal hem de hukuki anlamda ciddi adımlar atmalıdır. Ancak bu şekilde, gençler karanlık bir geleceğe mahkum olmaktan kurtulup topluma yeniden kazandırılabilir.terme ve Türkiye’de ,öncelikle Belediye ve sivil toplum kuruluşlarının bu konuda hiç bir faaliyeti olmaması içler acısı sadakat Haber Ahmet Cemal Peker